عمر انسان و فزونی و کاستی آن از دیدگاه قرآن و حدیث

انسان از دیرباز در جستجوی زندگی بیشتر و بهتر بوده است. امروزه طرفداران طول عمر، بیشتر به تحقیقات دانشمندان رشته ی زیست شناسی و ژنتیک چشم دوخته اند. از سوی دیگر تحقیقات این عده، سوالات گوناگونی را مطرح ساخته است. از جمله اینکه: چه کسی باید تصمیم بگیرد که انسان چقدر عمر کند؟ آیا زندگی طولانی تر لزوما زندگی بهتری است؟ در این نوشته تلاش بر این است که عمر انسان از دیدگاه اسلام بررسی شود. آموزه های اسلامی با توجهِ ویژه به عمرِ انسان، بر اهمیت، ارزش و کیفیت آن تأکید می کند؛ معیارها و مصادیق تضییع عمر و راهکارهای استفاده ی بهینه از آن را معرفی می کند؛ همچنین به ادوار عمر انسان و ویژگی های آن، به صورت فصلی یا وصفی اشاره کرده است تا حقانیت و قدرت خداوند متعال، معاد و زودگذر بودن زندگی دنیا را یادآوری کند. این پژوهش نشان می دهد برخلاف نظریه ی غیرقطعی برخی از دانشمندان علوم تجربی، عمر انسان در مسیر تاریخ سیری نزولی داشته است. اندازه عمر انسان توسط خداوند متعال تعیین می شود و نقش انسان در مقدارِ عمر خویش این است که می تواند با اعمالی که انجام می دهد تا آن مدتِ مشخص شده (اجل حتمی) زندگی کند یا زودتر (با اجل معلق) از دنیا برود. این پژوهش حدود 50 عامل فزونی و 20 عامل کاستی عمر انسان را از دیدگاه آیات و روایات معرفی می کند.